19th monthsary

Bern and I decided to watch this movie instead of watching clash of the titans last april 7, that was our monthsary, our 19th monthsary. Happy Monthsary!

This is Toothless! I know that you know him too! he's cute and funny! you will love him very much, besides he's look like stitch in LILO and STITCH, isn't it? This movie is cool. You will never regret watching this movie. Especially, toothless! he's amazing! funny little dragon! Kung pwede lang sana na magkaroon ng ganyang pet, bakit hindi db? Ang sarap siguro na may alaga kang ganyan kakulit na pet! And you know what, when we got home, i try downloading the movie and ooppps! jaraaannnn! I've got a copy! Ang saya! Pinanuod ulit namin! Adik! hehehe!

puerto gallera!

March last year my family and I, had spent our summer vacation in puerto galera. I do really enjoy the ambiance of the place, the food, the people around you spending the whole day, the time that they have been in that place, the time that I've been there in that wonderful place!

I took a little shot of this beatiful creature. Wala lang natuwa lang ako kasi ang ganda niyang kuhanan ng litrato. Iyon bang parang ang aliwalas ng hitsura niya. Ang bango ng halimuyak niya. Nakakatawa kasi pati siya napagdiskitahan ko! hehehe!. Im not a nature lover pero nang makapunta ako sa lugar na ito, pakiramdam ko napakagaan ng paligid dahil sa kalinisan na taglay nito. Madaming puno. Ang layo sa polusyon. Para akong nasa paraiso. Sana nga andoon na ako! hehehe! Minsan tuloy parang ayaw ko nang bumalik ng maynila, kasi dito ang daming stress, polluted, ang bigat sa pakiramdam. Maaga akong tatanda dito! hehehe!

I miss the place already! Sana makabalik ako doon ulit sa next summer vacation!

yosi kadiri!

Minsang nanuod ako ng programa ni Korina Sanchez, ang Rated K. Ang topic tungkol sa mga taong natanggalan ng voice box, nagkasakit ng kanser sa baga at namatay dahil sa kakayosi. Ewan ko ba naman sa mga kumpanya ng sigarilyo,naglalagay ng warning na makakasama pala sa kalusugan ng mga tao iyong produkto nila tapos ibinebenta pa nila! So what's the use of putting those reminders and warnings? Still, a lot of people taking it! Kawawa naman kaming mga nakakalanghap ng usok ninyo, hindi ba? and besides you are aware that your health and most important your life is at stake! Hindi niyo ba magets iyon?

Sabi nga ng gf ko na nagyoyosi din, nakikilanghap na nga lang daw tayo, nagrereklamo pa daw tayo, dapat daw tayo pa magabayad sa kanila, biruin mo iyon? What the heck!

Anyway, this will be the image of your lungs after a continous years of smoking. We know that it is really hard to take it away from you or to stop you taking it and we are not forcing you to stop at once syempre dahan-dahan lang until you forgot of taking it anymore.

Lesson to learn, think of your family that is depending on you, to us, your wife, children, your husband maybe, etc.

You can enjoy a happy lifestyle without it. Iyong iba kasi nakikiuso kahit na alam naman nilang makakasama sa kanila. Bakla ka daw kapag hindi ka nagyoyosi o kaya naman Jologs ka, hindi ka in. Panggamot sa stress daw. Ang daming dahilan, dahilan na minsan nakakatawa na nakakainis. Concern lang naman ako but they take it stupid. Kailan niyo pa titigilan iyan? Kapag wala na kayong baga? o kapag may taning na kayo? o kaya naman kapag nawalan na kayo ng voice box? Madaming pwedeng mangyari sa inyo.

And FYI hindi naman kayo kumikita sa pagtangkilik ninyo sa sigarilyo, wala namang rebate na bumabalik sa inyo sa tagal na nang paggamit ninyo niyan but look at those companies, ang laki ng kita nila and look at yourself nasa danger zone na kayo and waiting for your time to get sick and die at nandamay pa kayo ng mga taong walang kamalay-malay.

it's good to be true

Im not a very good writer! but, is it really important to be a good writer? I dont think so. I used to have a blog account not because im a good writer but the fact that I have a reason to write about something. I dont think that it is a sin nowadays to express your emotions and feelings thru this way, by means of writing it down, right? I know that there's a lot of rules that is being considered when it comes of proper writing but, as I have said a while ago, is it really matter? anyway, we filipinos are very clever, i know that. people around us also consider us as a fast learner! thanks to that! kaya lang kasi maraming mga kalahi natin na mapanghusga kapag nagkakamali ang kapwa nila sa pagsasalita ng ingles. hay! tao nga naman! at dahil doon, they conclude them that this kind of people daw are not deserve to be part of it, a writer!. Very good writer ka nga, eh hindi ka naman pala magaling sa communication skills at sa iba pang mga bagay! paano naman iyon? eh di wala din, hindi ba? Lesson to learn, dont judge the book by its cover! change the cover then, right? by means of what? teach them well but not judge them. give and take, learn to each other wether you had a lot of differences in life.Baka kasi iyong alam mo, eh mas alam pa ng taong hinuhusgahan mo, hindi ba? so ano ang ibig kong sabihin?....it means that you have to put your BIG pride aside and try to accept the fact that you are not perfect, we are not perfect and besides, there's no such thing as perfect! Dont act as if you know everything! What you have in this life and what you are right now, this is not all yours or to us, hindi sa atin ang lahat ng meron tayo ngayon, we just borrowed it at ipinahiram lang sa atin iyon lahat. kaya dapat marunong kang lumugar kung saan ka dapat and try to learn how to read things o sa mga bagay na nangyayari sa'yo baka kasi pinipitik ka na, hindi mo pa rin makuha ang ibig sabihin niyon and then you realized, it's too late na pala.

plants versus zombies

Meron akong pinagkakaabalahang laro. Ito ay ang plants versus zombies. Sa umpisa syempre nag alangan akong laruin kasi nga sabi ko pambabaeng laro siya dahil sa puro bulaklak ang makikita mo doon. Nilaro ko siya sabi ko maganda pala siya. Nakakaaliw laruin hanggang sa umabot doon sa puntong inaasar na ako sa amin dahil sa bakit ang nilalaro ko daw ay larong pambabae sabi ng mga kaptid kong lalake! Tsk! Tsk! Tsk! Wala lang iyon. After a week na nilalaro ko na siya nagulat ako pag pasok ko sa kwarto ng mga kuya ko iyon din pala ang nilalaro nila!. Biruin mo iyon! Mas adik pa pala sila sa akin dahil iyong endless mode na hindi ko dati maabot, sa kanila sisiw lang! Eh di sino sa atin ngayon ang bakla! este ang adik pala! hehehe.

Kuha ito sa aming lugar sa Tarlac City. Iyong dating probinsya na ngayon ay isa nang siyudad. Hanggang ngayon naman ganito pa rin itong lugar na ito, maganda pa rin, malinis ang paligid, ang hangin kaya nga ang sarap umuwi kapag bakasyon, kaya naman kapag naka leave sa trabaho. Ang sarap tuloy ng laging absent sa trabaho! hehehe. Sana makabalik pa ako sa lugar na iyan. Nakakamiss!

toys

"gusto ko ng toy" iyon lagi ang sinasabi ko sa nanay kapag napapadaan kami sa palengke o sa kahit saan basta may mga laruan. Iyon kasi talaga ang kalikasan ng isang bata pero ako, masasabi kong kahit na kailan wala akong natatandaang karanasan sa pagiging bata o kung paano maging isang bata. Iyon bang walang ginawa kundi maglaro maghapon kasama ng mga kaibigan kasi maaga akong namulat sa responsibilidad sa loob ng aming tahanan. Mahirap syempre pero ganoon talaga eh, nasa reyalidad kasi tayo ng buhay dito sa lupa ngunit hindi ko pinagsisisihan na maaga akong namulat sa mga bagay na hindi pa kayang intindihin na isang bata sapagkat ang lahat ng pinagdaanan ko, hindi naman kayang tumbasan iyon ng isa o maraming mga laruan o mga bagay na panandaliang makapagbibigay ng kasiyahan sa isang bata. Hindi masamang maghangad ng materyal na bagay, importante iyon sa atin ngunit dapat makita natin ang ating limitasyon kung ito ba ay nakabubuti pa ba o nakasasama na.